حجت الاسلام و المسلمین قرائتی در پاسخ به این سوال که مرگ انسان به دست کیست ؟ خدا، یا عزراییل؟، پاسخ داده است:

درقرآن گاهی خداوند کارهایی را به خودش نسبت می دهد و گاهی همان کار را به دیگری، مثلاً در مورد گرفتن جان انسان، یک جا می فرماید: “الله یتوفی الانفس” خدا، جان مردم را می گیرد.

در جای دیگر می فرماید: “یتوفاکم ملک الموت ” ملک الموت (عزراییل) ، جان مردم را می گیرد. 

و جای دیگر می فرماید: “توفته رسلنا” فرشتگان ، جان مردم را می گیرند.

هر سه تعبیر قابل قبول است . چنانکه وقتی شما به یک ساختمان نگاه می کنید ، می توانید بگویید: این ساختمان را مهندس ساخت ، این ساختمان را بنا و کارگران ساختند ، این ساختمان را صاحبش ساخت ، نسبت ساختن ساختمان به همه این ها درست است . 

چنانکه می توان گفت : کلید، در را باز کرد. دستم در را باز کرد، خودم در را باز کردم. زیرا کلید در اختیار دست و دست در اختیار من است. 

در آیات فوق نیز شاید این گونه باشد: فرشتگان جان ها را می گیرند و به عزراییل تحویل می دهند و عزراییل جان ها را به خدا تحویل می دهد. 

شاید هم این گونه باشد: جان افراد عادی را فرشتگان می گیرند، جان افراد برجسته را عزراییل می گیرد و جان اولیای الهی را خداوند. 

همانگونه که قرآن درباره اهل بهشت تعبیرهای مختلفی دارد، یک جا می فرماید: “یسقیهم ربهم ” خداوند آنان را سیراب می کند.

در جای دیگر می فرماید: “یسقون فیها کاساً” اینها از طریقی سیراب می شوند و نامی از خداوند برده نشده است.