شش آيه در قرآن است كه در سه آيه اول كوشش‏هاى مثبت در مسير صحيح انجام مى‏گيرد، چون كوشش‏هاى مثبت گاهى در مسير غلط است. مثلًا فردى با چند ميليون تومان درمانگاه درست مى‏كند كه با آن چندين ميليون سود كند. اين كوشش مثبت است، اما مسير و هدف آن غلط است.

پروردگار اين كوشش‏هاى مثبت كه در مسير غلط است را يك لحظه هم قبول نمى‏كند. آنها زحمت‏هاى سنگينى است كه هدر مى‏رود.

اما كوشش‏هاى مثبتى كه راه آن درست است؛ «فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى‏ و اتَّقَى‏» «2» كلمه «اعطى» به اين خاطر است كه اين انسان، احسان و كار خير مى‏كند، در كمال بزرگوارى به مردم، مى‏بخشد، بلكه با آقايى، كرامت، عظمت انسانى، شرف آدمى از خودش هزينه مى‏كند.