امام باقر عليه السلام هر وقت مى‏خواست به يك مستحق پولى بدهد، پول را مى‏بوسيدند، روى چشم مى‏گذاشتند، به اين عنوان كه دست مستحق دست خدا است و همين كه جلوى مستحق پول را مى‏بوسيدند، يعنى اى نيازمند! اين پول را امام باقر عليه السلام به تو نداده است. اين پول براى خدا است و من يك واسطه بودم.