[یومَ یُنفَخُ فِی الصّور فَتَأتونَ اَفواجاً]

روزی که در «صور» دمیده می شود و شما فوج فوج (به محشر) می آیید.

سوره ی نبأ آیه ی18

تفسیر

ورود گروهی به محشر:روایت شده است «معاذ بن جبل» ــ یکی از اصحاب پیامبر ــ

درباره ی این آیه و آیات پس از آن از پیامبر اکرم(ص) پرسش کرد.پیامبر در پاسخ او

فرمود:«ای معاذ،درباره ی مطلب بزرگی پرسش کردی.»آنگاه چشمان مبارکش را فرو

بست و فرمود:«ده طایفه از امت من به طور پراکنده محشور می شوند.خداوند آنها را

از میان مسلمانان مشخص فرموده.صورت بعضی از آنها به شکل میمون و بوزینه است

و برخی به صورت خوک و بعضی وارونه اند که پاهایشان بالا و صورتشان پایین است و

در این حال به صورتهایشان به زمین کشیده می شوند.بعضی کورند و به این طرف و

آن طرف می روند.بعضی کر و گنگ هستند و شعور ندارند.بعضی زبان های خود را

می جوند و چرک از دهانشان جاری می شود که اهل محشر از بوی گند آن ناراحت

می شوند.بعضی دست و پایشان بریده.بعضی از ایشان بر شاخه هایی از آتش

آویزان اند و بعضی از آنها عفونتشان از مردار گندیده بدتر است و بعضی از ایشان با

لباس هایی از مس گداخته شده در آتش که چسبیده به بدنشان است،پوشیده

شده اند.آنها که به صورت میمون اند،سخن چینان از مردمند.آنهایی که به صورت

خوکند،حرام خوارها هستند.آنهایی که وارونه اند،رباخواران هستند.کورها کسانی

هستند که در قضاوت ظلم می کردند.کرها و گنگ ها،کسانی هسند که اعمالشان را

بزرگ می شمردند.کسانی که زبان هایشان را می جوند،علما و قاضیانی هستند که

اعمالشان مخالف سخنانشان بوده است.آنها که دست و پاهایشان بریده

شده،کسانی هستند که همسایگانشان را آزار می دادند.آنهایی که به شاخه هایی

از آتش آویزان اند،کسانی هستند که مردم را نزد سلاطین می بردند[و باعث

زندان،تبعید،اعدام و… آنها می شدند.]کسانی که از مردار متعفّن ترند،آنهایی هستند

که[از حرام]شهوت رانی و لذت جویی می کردند و حقوق واجب مالی خود را که حق

الله است،ادا نمی کردند و کسانی که لباس آتشین بر تن دارند،فخر فروشان و

متکبران هستند.»

منتخبی ازتفسیر آیت الله مکارم شیرازی

مجمع البیان،ج10،ص242