حضرت امير على (عليه السلام ) خدايت رحمت كند آيا براى درد گناه داروئى آورده اى ؟ طبيب مگر، گناه درد يا بيمارى است .
حضرت امير (عليه السلام ) آرى گناه بيمارى است و مردم را به زحمت انداخته است .
بلى از اينجا برخيز و به بوستان ايمان برو چون وارد شدى مقدارى از ريشه درخت نيت و دانه هاى پشيمانى و قدرى از درخت توبه و تخم ورع و ميوه فهم و اندوه از شاخه هاى يقين و مغز اخلاص و پوست اجتهاد و مقدارى هم از ساقه هاى انابه و زهر برگردان تواضع گرفته همه را با حواس جمع و با دلى متوجه و فهمى سرشار، با انگشتان تصديق و كف توفيق ميان طشت تحقيق مى ريزى و با آب چشمانت شستشو مى دهى و آنگاه تمام را در ميان ديگ اميد ريخته و با آتش اشتياق مى جوشانى ، آنقدر تا مواد زائد در جوش ‍ جدا شده و عصاره و خامه حكمت بدست آيد، سپس آن را گرفته در بشقاب رضا و تسليم ريخته و باد نفخ و نسيم استغفار بر آن مى دمى تا بيشتر از آنكه فاسد شده ، خنك شود و اين برايت گوارا مى شود آنگاه در جائى كه آدمى نباشد و جز خدا كسى ترا نبيند مى نوشى اين است داروئى كه درد گناهان را ساكت و جراحات معصيت را التيام مى بخشد چنانچه اثرى از آن باقى نمى ماند (يافعى در روض الرياض ص 42).