فیض وصال
17 آبان 1391 توسط ثریا
اگرچه فیض وصلت را بجویم
نمیدانم تو را دیدم چه گویم
جفا کردم وفا بسیار کردی
خطا کردم تو دادی آبرویم
الهی هر کجا منزل نمودی
نگاه لطف تو باشد به سویم
بیا تا سر به دامانت گذارم
چکد اشک زلال تو به رویم
شود آیا بیایی خانه ی ما
که عمری زنده با این آرزویم
اگر چه از ره ورسم تو دورم
بود نام تو ذکر و گفت و گویم
الهی قابض روحم تو باشی
کشی با بوسه ای جان از گلویم
کنون باید بخوانی ذکر تلقین
که بینم مرگ را در رو به رویم
شوم من لایق دیدار زهرا
اگر مولا دهی خود شست وشویم
منبع :کتاب “120پرسش و پاسخ در محضر امام زمان”