امروز سالگرد صدور قطعنامه ایست که به موجب آن آتش بس میان ایران و عراق برقرار شد و عراق از سوی سازمان ملل بعنوان آغازگر جنگ معرفی شد، جنگی که در طول هشت سال آن تمام غرب و شرق با تمام توان تسلیحاتی خود آشکار و پنهان در مقابل ملت ایران قرار گرفتند و از هیچ جنایتی علیه بزرگ و کوچک آن خودداری نکردند؛ جنگی که در آن بمب های آمریکایی و بمب افکن های فرانسوی در معیت مواد شیمیایی آلمانی و کارگران عراقی که نقش عملگی و راهبری این هواپیماها را داشتند در حق کودکان و زنان ما هیچ کم نذاشتند و تا می توانستند خانه هاشان را ویران کردند و خودشان را غرقه به خونی که پاک بود و بی گناه…

و امروز سالهاست که از آن روزها می گذرد اما هنوز هم ترکش آن خاطرات تلخ یک جایی گوشه دل همه بویژه آدم هایی که زخم خورده این جنگ هستند، درد درست می کند و هرقدر هم زندگی صورت های رنگ و وارنگ خودش را نشان می دهد این درد فراموش نمی شود.