درس های اخلاقی مرحوم ایت الله العظمی بها الدینی (1)
حكمتهای جاری
جوانی و نشاط موقت، بالاخره از انسان گرفته میشود و دیگر از لذات دنیا نمیتواند استفاده كند، ولی همیشه از لذات روحانی بهرهمند است. انسان باید خود را به آن لذات برساند. لذات روحانی نصیب زبان هرزه و چشم هرزه نمیشود. باید خود را اصلاح كرد. از مبادی شروع كنید. اگر خود را در حد خودتان اصلاح كنید، با همان میفهمید كه خدایی هست. «م"ا اَخْلَصَ عَبْدٌ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ أَرْبَعینَ صَب"احاً إِلاّ” جَرَتْ یَن"ابِیعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلی” لِس"انِهِ» ؛ اگر چهل روز مرد خدا شدید، در قلب شما حكمت جاری میشود. اگر از تخیلات شیطانی و اوهام صرفنظر كردید و مرد خدا شدید به این نائل میشوید. اگر در قلب حكمت پیدا شد، در لسان و زبان هم حكمت پیدا میشود. اگر قلب جهنمی باشد، زبان و دست و پا و چشم، همه جهنمی است. قلب كه مورد افاضات الهی است، غیر از قوای دماغیه است. اگر قلب اصلاح شد، اگر به طور كامل هم نائل نشدید، فی الجمله نائل میشوید. خداوند همه را موفق كند كه خود را اصلاح كنید. خداوند همه را به لطف خود هدایت كند و ایمان عطا كند تا از مكتب اسلام كمال استفاده را ببرید.
منبع: سایت تبیان